۱. رسیدن به خیلی چیزها در زندگی، بدون پول شدنی اما بسیار زمانبر است. پول، مثل جریانِ خونِ تازه در رگهای زندگی است.
۲. پول میتواند خوشحالی بخرد. اگر پول داری و خوشحال نیستی، بلد نیستی پولت را در جای درست خرج کنی.
۳. اگر پول به قدر کافی داری اما فراغ وقت و خاطر برای لذت بردن از پولت نداری، زندگیات یک مشکل اساسی دارد.
۴. پول، یکی از مراتب تجلیات قدرت خدا در جهان فیزیکی است. صاحب پول، صاحب مرتبهای از قدرت الهی است.
۵. پول، یکی از برکات زندگی است.
۶. پول یکی از ستونهای زندگی شاد و سعادتمند در این دنیاست.
۷. با داشتن پول، بسیاری از مشکلات زندگی هرگز رخ نمیدهند.
۸. تنها چیزی که پول را بیبرکت میکند، تحصیل آن از راههای نادرست است.
۹. در این جهان، محدویتی برای تحصیل پول نیست. اما اگر زندگیات فاقد اولویتبندی باشد و ارزشهای اصیلات را نشناخته باشی، چاهِ بیانتهایِ پولخواهی، تو را به درون خود خواهد کشید و اصلیترین عامل ناشادیات خواهد بود.
۱۰. پول، پول میآورد. این فکت، تضادی با این حقیقت ندارد که فکر خلاق هم پول میآورد.
۱۱. بخش جذابی از زندگی انسان تازه پس از فراغت مالی آغاز میشود.
۱۲. رسیدن به فراغت مالی یکی از متعالیترین هدفهای زندگی است.
۱۳. وقتی جیبات و حساب بانکیات پُرِ پول است، آسمان هم آبیتر است و گنجشکها هم قشنگتر میخوانند 🙂
۱۴. آنچه شیران را کند روبهمزاج
احتیاج است احتیاج است احتیاج
۱۵. تلاش لزوما موجب پولداری نمیشود، اما تلاشی برای تحصیل پول نکردن قطعا موجب بیپولی است.
۱۵+۱. میزان پولی که وارد زندگیات میشود، به باور/تلاش تو و خواست او بستگی دارد. گاهی لازم است دورانهایی از بیپولی/فشار مالی را تجربه کنی تا به حقیقتی والاتر نائل شوی.
شما چه مواردی را به ۱+۱۵ حقیقت بالا میتوانید اضافه کنید؟ اینجا بنویسید…
پول خوشبختی نمی آره ولی قطعا بی پولی بد بختی می اره.
بهتر است بگوییم پول یک «ابزار» است که نبود یا کمبودش، انسان را به زحمت میاندازد. خوشبختی/بدبختی بیشتر به مقولهٔ «نگرش» انسان مربوط است نه داشتن یا نداشتنِ یک «ابزار». در حقیقت، خوشبختی یا بدبختی از جنسِ «بودن» است، نه «داشتن».