لقمه کردن فیل، ۱۲: تکلیف قورباغه را مشخص کنید!

توضیح دربارهٔ این سری لقمه‌ها را اینجا ببینید.

استعارۀ «خوردن قورباغه» را برایان تریسی با کتاب پرفروش «آن قورباغه را بخور!» (!Eat that frog) ابداع کرد. قورباغه یعنی کاری که می‌دانید برای رسیدن به هدفی که در نظر دارید،‌ چقدر مهم است. کاری است که اگر در روز فقط همان را درست و کامل انجام داده باشید، اثری بیشتر بر نتیجۀ نهایی دارد تا ده‌ها کارِ دیگر. و البته، ‌این کار معمولاً دشوارترین کار هم هست و برای همین احتمالِ در رفتن از زیر آن هم خیلی زیاد است.

شما نمی‌دانید یک روز دقیقاً چطور پیش خواهد رفت. خوردن قورباغه را به بعد و بعد موکول می‌کنید و هزار و یک کار دیگر پیش می‌آید و آن کار زمین می‌ماند. فردا هم اوضاع به همین منوال است و به همین ترتیب، ماه‌ها و سال‌ها می‌گذرند و وقتی به عقب نگاه می‌کنید، می‌بینید که بیشترِ وقتِ شما صرف اموری شده که اگر انجام نمی‌شدند هم اتفاق خاصی نمی‌افتاد.

مثلاً یک فروشنده می‌داند که هر روز باید ۲۰ تماس بگیرد. تماس گرفتن هم کار دشواری است چون ممکن است از مشتری پاسخ «نه» بشنود. صبح که وارد دفتر می‌شود اول برای خودش یک استکان چای می‌ریزد. بعد شروع می‌کند روزنامۀ‌ روز را ورق زدن. کمی با همکار بغل‌دستی گپ می‌زند. در ادامه، سراغ ایمیل‌هایش می‌رود. یکی دو تماس ــ‌بالاخره ــ می‌گیرد و بعد وقت ناهار می‌رسد. بعد از ناهار هم چشم‌هایش گرم می‌شد و چُرتی می‌زند. سه چهار تماس می‌گیرد و تازه دارد گرم می‌شود که وقت رفتن به خانه فرا می‌رسد. یعنی روز کاری او که می‌توانست با ۲۰ تماس به بهترین شکل پیش برود، با کمتر از نصف آن و به شکلی پراکنده و کم‌اثر سپری شده است. و اگر در انتهای ماه از نتیجۀ مالیِ کارش راضی نباشد، نباید تعجب کند.

نکته: اگر در ابتدای روز مهم‌ترینِ کار خود را انجام داده باشید، در طول روز هر اتفاق دیگری هم بیفتد می‌دانید که آن کارِ مهم تکلیفش روشن شده است. ضمن آنکه با انجام یک کار مهم (که می‌دانید چقدر دوست دارید از انجامش طفره بروید!)، چنان احساس اعتماد به نفس و احترام به خود در شما بیشتر می‌شود که باقی روز و باقی کارها را هم با انرژی‌ای دوچندان پیش می‌برید.